Kościół pod wezwaniem świętego Filipa Neri w Kąkolewnicy - kościół parafialny parafii Świętego Filipa Neri w Kąkolewnicy.

Pierwszy kościół w Kąkolewnicy ufundował oraz wyposażył w roku 1767 starosta kąkolewnicki Filip Szaniawski. Obecny murowany kościół parafialny zbudowany został w roku 1870 przez ks. Juliana Perzanowskiego. Świątynia konsekrowana została w roku 1961. Od momentu wybudowania kościoła Kąkolewnica była filią parafii trzebieszowskiej. Parafia odnowiona została w roku 1919. Styl architektoniczny kościoła jest eklektyczny z cechami neoklasycyzmu, a wystrój wnętrza barokowy.

Ze względu na to, że kościół został pobudowany na nieodpowiednim gruncie, ściany zaczęły pękać. W związku z tym, u celu zabezpieczenia, w roku 1906 dobudowano dwie boczne kaplice długości 10 łokci, szerokości 8 łokci, które od świętych znajdujących się w ołtarzach przyjęły nazwy: lewa nosi nazwę Św. Mikołaja, a z prawej Św. Antoniego. W tym samym roku położono nowy dach i wykonano posadzkę , w miejsce drewnianej podłogi. Trzy lata później odnowiono ołtarze, a rok później odbyła się wizytacja Księdza Biskupa Franciszka Jaczewskiego. W tym samym czasie wybudowano również plebanie. W stanie nienaruszonym przeżyła I wojnę światową. Była świadkiem rozbrajania Niemców , doczekała się wolnej ojczyzny, a także podniesienia jej godności samodzielnej parafii. Duchowni prowadzili posługi duszpasterskie, dbali także o wygląd kościoła. We wrześniu 1939r. Dom Boży był jednym z celów bombardowania ze strony Niemców, ale bomba upadła kilkadziesiąt metrów dalej na wschód i nie uszkodziła murów. Największa strata jednak była grabież trzech dzwonów roku 1941. Kościół rozwijał się. W latach 1950-1954 w Kąkolewnicy założono światło. Dokonano także w tym okresie malowania ołtarza i budynku. W żyrandolu tzw. „ pająku’’ wymieniono świece woskowe na elektryczne. W okresie późniejszym ks. Kornilak rozpoczął remont plebanii dobudowując od strony południowej pokój i garaż. Ostatecznej przebudowy dokonał ks. Jan Sobiechowicz, który założył centralne ogrzewanie, wymienił dach… W 1976-1977 kościół przeżył ogromną metamorfozę. Wymieniono dachówkę na blachę, otynkowano kościół, ustawiono nowy ołtarz, postawiono ambonkę… W roku 1980 wylano beton przed kościołem i rozpoczęto budowę nowego domu parafialnego, ogrodzono posesje świątyni płotem, kupiono nowe żyrandole. Tak więc kościół parafialny wybudowano w roku 1870 dzięki staraniom poszczególnych proboszczy, pracy i ofiarności parafian.